Toen in 1930 aan de Vrije Universiteit in Amsterdam een Faculteit der Wis- en Natuurkunde werd opgericht, zagen de nieuwe hoogleraren zich voor een dubbele taak gesteld. Enerzijds moesten zij het onderwijs en onderzoek in de exacte vakken opbouwen. Anderzijds werd ook van hen verwacht dat zij invulling gaven aan het christelijke (gereformeerde) karakter van de universiteit waartoe zij behoorden. Dit boek is van belang voor een ieder die zich interesseert voor de geschiedenis van de natuurkunde of voor wijsgerige, historische en ethische vragen op het grensgebied van natuurwetenschap, religie en samenleving.