HOE MEN STERFT toont in vijf taferelen aan dat mensen sterven zoals ze hebben geleefd: een hoge edelman sterft uiterst waardig, een vrekkige bourgeoise denkt tot het laatste moment aan haar geld, een winkelierster gaat letterlijk dood aan haar winkel, een arbeiderskind sterft door gebrek aan goede verzorging en een oude landarbeider overlijdt eenzaam terwijl de rest van het gezin de oogst binnenhaalt. Ondanks het onderwerp wordt Zola nergens larmoyant. Hij bewaart overal een voorbeeldige ironische distantie, oordeelt nooit expliciet over het gedrag van zijn personages en suggereert des te meer, aan de hand van details die direct een hele wereld oproepen.