In deze nieuwe bundel van Henk Knol zijn de thema's uit zijn vorige twee bundels opnieuw en even hevig aanwezig. In de eerste afdeling staan kinderportretten centraal, waarin de verwondering over het 'Levend wit' dat elk kind is, slechts moeizaam overeind wordt gehouden tegenover het verlies dat met elke geboorte opnieuw begint. De tweede afdeling bestaat overwegend uit reeksen waarin een route wordt afgelegd door verschillende landschappen. Die zoektocht begint laag bij de grond in een kleine reeks emblematische gedichten bij prenten van Jan Mankes. In het laatste gedicht van de bundel worden beide afdelingen met elkaar verbonden wanneer een kind in een nieuw landschap droomt van een 'vuur met dansers'.Een 'moeilijke verlossing' is daarmee - voor even - voltooid; zowel lezer als dichter kunnen opnieuw beginnen.