In dit boek vindt u voor elke dag van het jaar een gedicht van Hans Bouma. Een gedicht dat wellicht te denken geeft, of te dromen, te hopen, of ook te doen. Een gedicht dat pas af is, wanneer u het leest en het zich toe-eigent. Deze jaargang poëzie houdt rekening met de verschillende seizoenen. Maar ook de menselijke biografie kent haar seizoenen en ook dáár gaat Hans Bouma niet aan voorbij. Er zit veel landschap in dit boek, extern, fysiek landschap, maar ook dat andere landschap komt ruimschoots aan bod: het interne, het psychische – het landschap van onze ziel. Regelmatig vloeien beide landschappen in elkaar over. Zoveel in het leven rijmt op elkaar, reflecteert elkaar – even mysterieus als verhelderend.