In deze 'berichten uit Frankrijk' bewijst Julian Barnes dat hij na zijn vele uitstapjes naar Frankrijk wel degelijk iets heeft aan te geven: een zeldzaam fragment autobiografie waarin hij de oorsprong van zijn speciale relatie met Frankrijk verklaart, essays over onder meer Jacques Brel, Georges Brassens, Truffaut en Godard, de speciale plaats die de Tour de France inneemt (en de rol van doping bij deze wielerwedstrijd) en Barnes zou Barnes niet zijn als niet een substantieel deel van dit boek zou zijn gewijd aan nieuwe verhandelingen over Flaubert.