Het is 4 uur in de ochtend. Ze zijn ons komen halen. Ik zeg u vaarwel, ik heb spijt van alle pijn die ik u kon aandoen en alle problemen die ik u heb gebracht. Weet dat ik van u heb gehouden ofschoon ik het nooit aan u heb kunnen bewijzen. Mijn lieve vrienden, ik omhels u allen. Bid voor mij. Tot spoedig. Uw Edith In haar aangrijpende bestseller Haar naam was Sarah vertelt Tatiana de Rosnay het waargebeurde verhaal van de Parijse joden, die in de nacht van de 16e juli 1942 door de nazi's werden opgepakt en onder erbarmelijke omstandigheden dagenlang werden ondergebracht in het Vélodrome d'Hiver. De meesten van hen keerden hieruit nooit terug, maar kwamen om in de vernietigingskampen. In Ik schrijf u vanuit het Vel d'Hiv zijn de brieven, briefjes en naar buiten gesmokkelde kattebelletjes bijeengebracht die de geïnterneerden in haast en vaak ook paniek naar hun achtergebleven familieleden of vrienden schreven. Meestal aangrijpend, soms zakelijk; vol onzekerheid over wat hen te wachten stond, maar altijd hartverscheurend. Deze brieven, waarvan het merendeel nooit eerder in druk is verschenen, werden van begeleidend commentaar voorzien door Karen Taïeb, archivaris van Mémorial de la Shoah in Parijs, en met een voorwoord ingeleid door Tatiana de Rosnay.