Met de psalmen kun je op allerlei manieren omgaan. je kunt ze lezen, je kunt ze zingen, je kunt erover preken en er ook over schrijven. In dit boek doet Hans Bouma nog iets anders. Na vele jaren lezen, zingen, preken en schrijven wilde hij die oude liederen in zijn eigen woorden en met zijn eigen accenten opnieuw uitspreken. Waar komen de psalmen uiteindelijk voor hem op neer? In welke zin zijn het zijn psalmen geworden? De teksten, die zijn ontstaan, kunnen het best getypeerd worden als 'impressies'. Het gaat om persoonlijke indrukken, die de psalmen bij hem hebben achtergelaten. 'Ondertussen,' schrijft hij in zijn voorwoord, 'staan voor mij de oorspronkelijke psalmen vorstelijker dan ooit overeind. Daar zijn het ook bomen voor, bomen van liederen. Mijn teksten hebben maar een bescheiden karakter. Ik schreef ze in hun schaduw.'