In de nacht van 5 op 6 oktober 1977 stierf in een somber kamertje in Brugge de eenentwintigjarige dichter Jotie T'Hooft aan een overdosis cocaïne. De bekende poète maudit heeft zich inmiddels verzekerd van een ware cultstatus. Geregeld nog vindt men op zijn sobere graf attenties van jonge aanbidders. Ruim 25 jaar na zijn dood blijkt Jotie T'Hooft dus nog lang niet vergeten. Deze bloemlezing bevat zijn mooiste gedichten. Zij geven blijk van het grote talent waarmee Jotie T'Hooft een taalwereld heeft weten te scheppen die de lezer kan raken en ontroeren, en waarmee hij nieuwe inzichten en ervaringen heeft weten op te roepen. Jotie T'Hooft (1956-1977) publiceerde tijdens zijn korte leven twee dichtbundels: Schreeuwlandschap (1975) en Junkieverdriet (1976). Postuum verschenen nog de poëziebundels De laatste gedichten (1977), Poezebeest (1978) en de verhalenbundel Heer van de Poorten (1978). In 1981 publiceerde Manteau ook zijn Verzamelde gedichten en in 1982 het Verzameld proza.