Hella S. Haasse heeft naast haar romans ook altijd essays, beschouwingen en recensies geschreven over binnen- en buitenlandse literatuur. Met grote nieuwsgierigheid en met een scherp inzicht volgde zij vele schrijvers in de opbouw van hun oeuvre, en deed van haar bevindingen enthousiasmerend verslag. Als eerste in Nederland ontdekte zij Elias Canetti, ze vertelt bevlogen over Witold Gombrowicz, verdiept zich in het werk van A. Alberts tot Jan Wolkers, en zet de boeken van W.F. Hermans in een nieuw licht. Deze reflecties in Inkijk laten zien hoe Hella S. Haasse grondpatronen in oeuvres opspoort, en tonen zo haar fascinaties. De pers over Haasses essays: 'Hella S. Haasse is niet beschroomd om verbanden te leggen en dat levert telkens een vol, rijk essay op, dat je aan het denken zet. Ze springt eigenzinnig om met het proza dat zij bestudeert en dat maakt deze essays boeiend en prettig om te lezen.' De Standaard 'Interessant, omdat Haasse verwijst naar haar eigen scheppend proza.' Standaard der Letteren 'Dat is dan ook meteen het belang van de bundeling: de wereld van Hella S. Haasse wordt weer even neergezet.' De Groene 'Zij is de humanistische essayiste bij uitstek. [...] Mensen en verhoudingen zijn uniek; zelden zullen romanfiguren zo menselijk, medelevend bijna, benaderd zijn. Niet alleen de schrijver, maar ook zijn figuren zullen zich begrepen weten.' Kees Fens in de Volkskrant 'Veel van deze opstellen geven, dwars door de beeltenis van de behandelde figuur heen, een zelfportret van Hella S. Haasse.' Algemeen Dagblad