Een identieke tweeling. Een dodelijk ongeluk. Een zoektocht. De zestienjarige Isis woont met haar tweelingzus Galya en haar grootmoeder Boma in een oud herenhuis. De verhouding tussen de drie is altijd wat afstandelijk geweest, en komt op gespannen voet te staan nu Isis de ware toedracht wil achterhalen van het ongeluk waarbij hun ouders twaalf jaar geleden om het leven kwamen. Tijdens haar zoektocht beginnen werkelijkheid en fantasie steeds meer door elkaar te lopen. Ze stuit op een waarheid die haar hele leven op zijn kop zet. 'Twaalf jaar scheiden me van het laatste beeld van mijn ouders. Er zijn geen foto's van hen. Waarom weet ik niet. Boma zegt dat ze ze nooit heeft gehad. Vaak probeer ik wanhopig de tijdsspanne van twaalf jaar te overbruggen in mijn fantasie. Mijn herinneringen aan te scherpen of hiaten in te vullen. Ik deed moeite over het gat in de tijd heen te springen en verplaatste me in een vierjarige, in de hoop hen tot leven te wekken. Tot mijn verdriet leverde mijn hersengymnastiek niets op. Ik kon de werkelijke herinneringen niet meer onderscheiden van mijn verzinsels en mijn voorstelling van pa en ma viel ten prooi aan slijtage, als bij een foto die met de jaren verbleekt en verfomfaait.'