Het werk van Johan Andreas dèr Mouw (1863-1919) kent sinds jaar en dag een trouwe schare bewonderaars. Het hogere nastreven maar het dagelijkse er niet om laten - beroemd in de zinnen: 'Ik ben Brahman. Maar we zitten zonder meid' - is blijkbaar van alle tijden. Voor Marjoleine de Vos is de manier waarop Dèr Mouw het verlangen naar het hogere in het bestaan zo aards maakt, aantrekkelijk. Zij kiest daarom voor de lichte, vertellende kant van deze dichter.