De bundel 'Jongensjaren' is het poëziedebuut van Alexander Nijeboer (1972) en bevat een selectie van 30 gedichten, deels eerder gepubliceerd in literaire tijdschriften en bloemlezingen. 'Jongensjaren' is een drieluik over opgroeien en vriendschappen. Over winnen en verliezen. Over verwondering, woede en verbijstering. Over nuchter en dronken. Over seks, vrouwen en de liefde. Maar boven alles gaat 'Jongensjaren' over het lichaam van de taal en het volwassen worden van een dichter.