Zijn broers wilden hem laten verdwijnen, maar God keerde alles ten goede... God spreekt door dromen tot de jonge Jozef die daarover pocht en zijn oudere broers vertelt dat zij eens voor hem zullen buigen. Woedend en jaloers besluiten ze om Jozef te doden. Uiteindelijk wordt hij echter als slaaf verkocht. Terwijl hij in het huis van een hooggeplaatste Egyptenaar dient en zich opwerkt, wordt hij onterecht ervan beschuldigd zich vergrepen te hebben aan Potifars vrouw. Zijn goddelijke gave om dromen uit te leggen, terkt de aandacht van de Farao die besluit om Jozef tot onderkoning van Egypte te bevorderen. De dromen uit Jozef's jeugdjaren komen tot vervulling en het lijkt erop dat Jozef het eerstgeboorterecht zal verkrijgen, maar Jakob doet een verrassende uitspraak: "De scepter zal van Juda niet wijken, noch de heersersstaf tussen zijn voeten, totdat Silo komt..." Heeft God zich van Jozef afgekeerd?