Juffrouw Stark beschrijft de herinneringen aan een mooie zomer, lang geleden, in het huis van een oom die bibliothecaris is van een rijke kloosterbibliotheek. De verteller mag helpen bij het aanreiken van vilten pantoffels - tegen het krassen van het parket - aan busladingen vrouwen en meisjes die de bibliotheek bezoeken. De dagelijkse omgang met hun voeten wekt bij de nog jonge man een eerste verlangen naar het vrouwelijke. De zomer zal daardoor altijd in zijn geheugen gegrift blijven. Het is de huishoudster, de diepgelovige juffrouw Stark, die signaleert dat het neefje onkuise blikken begint te werpen. Zij dringt bij de oom op maatregelen aan. Wat volgt is een zorgvuldig geschreven roman die perfect de sfeer van de vroege jaren zestig in een provincieplaats oproept, en de ontluikende seksualiteit van de hoofdpersoon.