Wat zullen we nu krijgen? Ja ja, het is wel degelijk een nieuwe roman van Herman Brusselmans. Het is alweer een werkje om duimen en vingers bij af te likken. Zoals de titel al aangeeft is het een boek over vriendschap, diepzinnigheid, een verre tocht, de interactie tussen artiest en publiek, en een onverwacht einde tijdens een niet voorspelde finale. Het hoofdpersonage, de redelijk befaamde auteur Herman Brusselmans, leert een meisje kennen. Tevens zoekt hij een chauffeur, omdat zijn vaste chauffeur, Robbie, een zaak in parketvloeren is begonnen. De oplossing is simpel: het meisje, Liselot, zal fungeren als de nieuwe chauffeur om Brusselmans naar Nederland te brengen, waar hij een literair optreden voor de boeg heeft. Met Kaloemmerkes in de zep verrast Herman Brusselmans vriend en vijand. Hij schuwt een vleugje humor niet, maar de ernst krijgt evenzeer prioriteit. De roman is driedubbelgelaagd, wordt gestut door een stilistiek die haar gelijke nauwelijks kent en bezit een plot die talloze andere plots in de schaduw stelt. Brusselmans trekt alle registers open op een wijze die hem en hem alleen kenmerkt. Een prima roman. Herman Brusselmans (1957) publiceerde eerder vijftig andere boeken. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver. Over Mijn haar is lang: ‘Het grote talent en de dwingende humor van Brusselmans verleiden je steeds weer om nog één grap langer door te lezen.’ arjen fortuin, nrc handelsblad ‘Zijn vijftigste boek zit perfect op smaak (...) hilarische associaties om je vingers bij af te likken.’ het nieuwsblad