Lucas Catherine leerde koken in Brussel en eten bij Chinezen, Arabieren en Indiërs. Hij vond die vreemde keukens lekker. Bij nader proeven bleek er nogal wat gemeenschappelijks met onze keuken in te zitten. Daarover gaat dit boek. Beginvraag: vanwaar komen onze basisingrediënten zoals graan, olie, boter, suiker, tomaten, aardappelen? En verder: Hoe Vlaams zijn onze stoofkarbonaden? Hoelang eten wij al biefstuk friet? Het boek zit vol verrassingen. Rijst komt niet uit China maar uit Indië. En pasta is geen Italiaanse maar een Turks-Mongoolse uitvinding. Onze asperges à la flamande komen oorspronkelijk uit Bagdad en het Veurnes potjesvlees ook. Het koninginnenhapje is een verre neef van de Marokkaanse bastilla die op haar beurt haar bladerdeeg uit Oezbekistan importeerde. Is onze keuken dan zo Belgisch? En waarom is de Hollandse keuken zo slecht?