Carla verloor haar zoon Wim door een auto-ongeval. Immens verdriet, maar… was Wim wel 'dood'? Vanuit zijn bijna-doodervaringen begeleidde Guy Carla op haar zoektocht. Dat resulteerde in dit boek. Je leest over perimortale ervaringen (ervaringen rond de dood) en in een uitgebreid hoofdstuk over postume contacten (signalen na de dood). De auteurs willen vooral dat mensen die signalen kregen, zich begrepen voelen en erover durven praten. "Kijk, ik ben er nog!" haalt de dood uit de taboesfeer. Het leest vlot en is hoopgevend.