[.] Waar ik ook arriveerde,/ik vond er zijn tekens, nooit trof ik/hemzelf. Pas toen ik het opgaf, liet/de boodschap zich lezen en ik zag/dat ik het was, de man die schrijft er overal altijd geweest te zijn,/welk heenkomen hij ook kiest. 'Kilroy was here!' Een mededeling die door militairen in de Tweede Wereldoorlog op de meest uiteenlopende plaatsen werd aangetroffen. Wie was Kilroy? Een kwartiermeester? Een klinknagelinspecteur? Een sergeant? Het snoevende alias van een soldaat? Hij groeide uit tot een legende, iemand wiens alomtegenwoordige afwezigheid zijn wezenskenmerk vormt. In de nieuwe bundel van Harmen Wind is Kilroy dichter. Hij bouwt zich geen burcht, hij draagt een tent met zich mee. Hij is, als nomade, nooit arrivé. Kilroy was here, is de boodschap. Nooit: Kilroy is here. Na de aankomst volgt onvermijdelijk het vertrek. Niets maakt hij zich eigen in wat hij ontdekt. De dichter is een getuige, wiens blik niet vertroebeld wordt door wat hij al weet. Hij maakt plaats.