GedichtenDe dichter zit in Koffiedik zingen detijd op zijn huid. Hij jankt, schmiert,schreeuwt en zeikt uit wanhoop en purefrustratie, omdat hij het ook allemaalniet weet. Hij heeft hooguit het besefdat het altijd overal zo geweest is, daaromziet hij parallellen met de doenersdie zijn lijf bestieren of hoe Nero christenenen leeuwen samen op de affichesplaatste voor de spelen in het Colosseum.In een tijd waar alle fundamentenverbrokkelen, kan ook de dichter geenzuivere aria meer aanheffen, hij kanhooguit in uitbundige zwartgalligheidverslag doen.Met Koffiedik zingen viert Daniël Deezijn tienjarig jubileum als dichter. Omdit heugelijke feit nog meer luister bijte zetten zullen enkele van Dees tekstenook op muziek vertolkt worden doormuzikanten als Denvis, Van Katoenen André Manuel. Een USB-stick metdeze liedjes zal verkrijgbaar zijn bij deauteur.Over eerdere bundels van de dichter:Andere poëzie, maar overtuigende poëzie.Geen dichter van een afstandelijk ‘Ssst!’,maar van een medeplichtig ‘Psst!’Mario Molegraaf in PZC‘Vierendeel’ is geschreven door een hoogsteigengereide dichter […] Hij is iemand voorwie ‘de ruimte van het volledig leven’ eenvanzelfsprekendheid is.Judith Herzberg en Ed Leeflang in AwaterHier valt het vanzelfsprekende niet weg,maar vindt het herkenbare woorden zonderin de sleur of middelmaat te blijven steken.Arie van den Berg in het NRC HandelsbladGeen hermetische fluisteringen, esthetischesublimeringen of provocerende erotiek, maarde liefde in haar eeuwige, onbespoten vorm.Rob Schouten in Vrij Nederland.