De geschiedenis laat zien dat het na drie generaties meestal goed komt met de migranten en hun nakomelingen. Beleidsmakers en deelnemers aan het publieke debat over migratie en integratie hebben aan deze constatering in hun beleidsplannen weinig. Bij hen overheerst het democratische ongeduld. De uitkomst van het boek is echter juist dat de overheid een belangrijke rol kan spelen bij de integratie van migranten. Door het voortdurend in het beleid benadrukken van het ‘anders zijn’ van migranten wordt integratie eerder vertraagd dan versneld. Een overzicht van vier eeuwen immigratie en emigratie laat zien welke factoren aan een succesvolle integratie bijdroegen.