Deze biografie beschrijft het leven van Konrad Adenauer (1876-1967), de eerste naoorlogse Duitse kanselier. Geboren in Keulen bracht hij het in 1917 tot burgemeester van deze stad, wat hij zou blijven tot aan zijn afzetting door de nazi's in 1933. Tijdens het Derde Rijk bleef hij zo veel mogelijk op de achtergrond, hoewel hij verschillende keren werd gearresteerd wegens vermeende banden met tegenstanders van het regime. Na de val van het Derde Rijk op 8 mei 1945 trad hij toe tot de pas opgerichte Christen-Demokratische Union (CDU), waarvan hij in amper drie jaar tijd de absolute voorman werd. Hij was in 1948 voorzitter van de Parlementaire Raad die de grondwet van de Bondsrepubliek opstelde en werd in 1949 gekozen tot kanselier. Zijn beleid was gericht op economisch herstel en verzoening met de voormalige vijanden. Ook was hij één van de gangmakers van de Europese eenwording, wat resulteerde in de ondertekening van de verdragen van Rome. Adenauer bleef veertien jaar onafgebroken aan de macht en trad pas in 1963, op 87-jarige leeftijd, af. Dat de Duitsers hem niet zijn vergeten, bewijst zijn verkiezing enkele jaren geleden tot de grootste Duitser aller tijden.