Vincent Icke (1946) is hoogleraar Theoretische Sterrenkunde aan de Universiteit Leiden en bijzonder hoogleraar Kosmologie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij studeerde theoretische natuurkunde en sterrenkunde in Utrecht en promoveerde op het ontstaan van sterrenstelsels en grote-schaalstructuur in het heelal. Hij deed postdoctoraal onderzoek aan de universiteiten van Sussex en Cambridge en aan het California Institute of Technology. Icke werkte als docent aan de universiteit van Minnesota en was hoogleraar aan de universiteit van Florence. Zijn onderzoek in de theoretische astrofysica is voornamelijk gericht op het ontstaan van structuren in het heelal, de 'kosmologische constante' en stralingsgasdynamica. Naast zijn wetenschappelijk werk is Vincent Icke actief betrokken bij de popularisatie van de wetenschap. Hij is regelmatig te gast in De Wereld Draait Door , Kunststof, ObaLive, TeleKids, Noorderlicht, NOVA, Teleac en de Nationale Wetenschapsquiz. Hij werkt(e) mee aan tal van radio- en tv-programma's en schrijft regelmatig in dag-, week- en maandbladen. In 2010 ontving Icke de driejaarlijkse Willem de Graaff-prijs voor voortdurende en bijzonder effectieve popularisatie van de wetenschap. Icke schreef verschillende boeken, waarvan twee over Christiaan Huygens en zijn ontdekkingen, en is mede-auteur van De Canon van de Natuurkunde. Ook is Vincent Icke beeldend kunstenaar. Zijn werk bestrijkt een breed terrein van stijlen, media, toepassingen en concepten. In deze hoedanigheid was Icke gastdocent aan de Gerrit Rietveld Academie en DasArts in Amsterdam en aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Onlangs verscheen een boek over zijn werk als kunstenaar: Pruisisch blauw.