'In Wagenborgen stond een gekenhis.' Zo opened Marc Kregting in 1998 voor het tijdschrift De Gids de ruberiek LADEN EN LOSSEN. Zijn onderwerp was recente po e, en dat vatte hij ruim op: als bij natuurwet in de ramsj te vinden bundles van theatermaker B. Zwaal, een gedicht van voetbalinternational Wim Jonk voor een verongelukte vriend, het naar verluidt op achter haalde leerstellingen gebaseerde oeuvre van Lidy van Marissing, een songtekst van Doe Maar... Wikkende analyses, tot aan de breedte van een gedechtestreepje toe, konden gepaard gaan met uitvallen naar het literaire klimaat. Na enige tijd begon Kregting eveneens aan andere bladen bij te dragen. Eindelijk gaan nu zijn stukken - ook over bijvoorbeeld Ramsey Nasr, Tonnus Oosterhoff, Mustafa Stitou en Frida Vogels - met elkaar in debat. Kregting heft de kans aangegrepen om inzichten te actualiseren en te politiseren. Bovedien voegde hij noten toe, die ditjes en datjes uit eeuwen geestesgeschiedenis oprakelen. Wel ontstaat er zo bijna een tweede boek en rijzen er nieuwe vragen. Is 'zich' in de huidige po e te vergelijken met 'feel' in de popmuziek? Wat moest Herman de Coninck met Johan Cruijff? Was Jezus een dada ? Niet vaak wordt, bij een ooit vanzelfzprekend engagement, een ongeloof in de kracht van Po e met zoveel koppigheid bezworen. Marc Kregting (1965) schreef acht boeken, waarvan Zie je dat rood (2004), Zich zijn niet van Jeremia (2004) en Dood vogeltje (2006) de recentste zijn.