Hilde Verdoner, een joodse moeder van drie kinderen, kwam tijdens de oorlog in Westerbork terecht, het Nederlandse voorportaal van de vernietiging. Aan haar naasten schreef ze over de wonderlijke microsamenleving van het kamp. Levenstekens bevat ook enkele aangrijpende brieven van haar jongste zoon. Het leven in het 'doorvoerkamp'  Westerbork werd gekenmerkt door een combinatie van alledaagsheid en de allesoverheersende dreiging van deportatie naar de kampen in het oosten, vanwaar slechts weinigen zouden terugkeren. Ook Hilde Verdoner-Sluizer, echtgenote van een fietsenfabrikant, zou in Auschwitz worden vermoord. Haar brieven, die in Levenstekenszijn bijeengebracht, vormen een zeer persoonlijk verslag van het leven in Westerbork. Subtiel verhuld voor ongewenste meelezers schreef ze over haar zorgen, haar hoop en haar angst om haar ondergedoken kinderen. Die kinderen overleefden de oorlog wel. In brieven aan zijn onderduik moeder, na de bevrijding geschreven, brengt Hilde Verdoners zoon Otto onder woorden hoe zijn dramatische jeugdjaren zijn persoonlijke ontwikkeling hebben beïnvloed. Over de auteur(s): Het boek wordt bezorgd door de historicus dr. Coen Hilbrink, auteur van een groot aantal boeken over de Tweede Wereldoorlog.