Een fotograaf heeft zijn intrek in een pension genomen met de bedoeling het dagelijks leven van de uitbaters en hun gasten vast te leggen. In werkelijkheid is hij echter alleen geïnteresseerd in 'oom Eugenio', die volledig verlamd in zijn rolstoel zit en van wie de dood langzaam bezit lijkt te nemen. Met een welhaast obsessieve nieuwsgierigheid observeert hij de aftakeling van de oude man, wiens vroegere leven op een geheime maniet met het zijne lijkt te zijn verknoopt. Als de man is overleden geeft de uitvaartplechtigheid de fotograaf aanleiding zich hun gedeelde verleden te herinneren, een verleden waarop een doem rust.