Twijfel! Twijfel kun je toelaten. En dat is wat Van Kerkwijk vooral in zijn latere poëzie heeft gedaan. Of het nu gaat om gebeurtenissen in de persoonlijke kring, of wat zich in de nooit zo werkelijk 'macro'-achtige grote wereld afspeelt. Zijn twijfel hanteert hij als zijn poëtische pijlinstrument en -graadmeter. Eigenlijk is dit al duidelijk in zijn tweede bundel Mythen, legenden e.a. anachronismen, maar volgens de schrijver zelf vond hij zijn eigen toon pas toen hij, na zijn vertrek naar London, (ook) in het Engels ging schrijven. Omdat buren noch vrienden in staat bleken al de r'en k's in zijn paspoort uit te spreken, koos hij een Brits pseudoniem, Winwood (David Winwood).