Wie de indrukwekkende roman De pianiste van Elfriede Jelinek heeft gelezen, kan weten wat haar of hem met Lust te wachten staat: sardonische humor, groteske parodieën en vooral een dodelijk scherp portret van de reactionaire aspecten van de samenleving. 'ik heb met Lust een tegenhanger willen schrijven van Batailles Histoire de L'oeil. Ik wilde vanuit een vrouwelijk gezichtspunt naar het obscene kijken en heb gemerkt dat een vrouw niet over lust kan spreken zonder in de taal van mannen te vervallen.' Centraal in Lust staan Gerti en haar huwelijk met een papierfabrikant. Hij ziet uit angst voor aids-besmetting af van partnerruil en prostitutie. Gerti probeert aan zijn hernieuwde seksuele aanvallen te ontkomen door te vluchten in de drank. Af en toe belandt ze in een politiecel. Een rechtenstudent, een jonge god, raapt haar op een gegeven moment op uit de sneeuw. Hij verleidt, vernedert en verkracht haar uiteindelijk in het openbaar. Wanneer de papierfabrikant haar terugvindt voor Michaels gesloten deur, beeïndigt hij 'zegevierend het werk van de geslachten'.