In Luther, een sympathieke potentaat schetst de Amsterdamse theoloog dr. René Süss (1939) kerkhervormer Luther (1483), zoals hij zelden eerder was beschreven, met al zijn zwakheden én sterke eigenschappen: Luther geportretteerd als ‘a Mentsch’. In veel opzichten is dit boek een vervolg op de studie die Süss in 2006 publiceerde: Luthers theologisch testament. Hierin analyseert hij Luthers antisemitisme, onder andere manifest in diens schotschrift Von den Juden und ihren Lügen. Alle ethiek, alle moraliteit was voor Luther gebaseerd op de rechtvaardiging door het geloof alleen, op de solidariteit die besloten ligt in het simul iustus et peccator. Met lege handen staan voor God. Dit uitgangspunt verschafte Luther een ruimte van denken en handelen die hij tevoren nimmer had ervaren. In het laatste hoofdstuk prikt Süss de mythe door die is ontstaan rond het vermeende theatrale sterfbed van Luther. Hij overleed niet luttele uren na middernacht, omringd door vrienden en bewonderaars. Süss concludeert dat Luther in eenzaamheid de geest gaf. Zijn huisknecht trof hem om vijf uur 's ochtends levenloos aan in bed. Süss baseert zijn opzienbarende theorie onder andere op een uniek zestiende-eeuws document. Luther in zijn glorie en falen ten tonele voeren is de opzet van dit boek. Een barmhartige tweede blik op een complexe denker. Een man met ‘foute’ denkbeelden, maar evenzeer grote inzichten.