In de herfst van 2003 hield Willem Aantjes op verzoek van de Prom een dagboek bij. Niet verwonderlijk komen daarin heel wat actuele kwesties aan de orde: de bouwfraude, het , de bede in de Troonrede, het Nederlands integratiebeleid, de fusie van de protestantse kerken, etc. Maar het bijzondere is dat Aantjes altijd iets fundamenteels weet te raken. In bijna elk stuk draagt hij inzichten aan die wezenlijk zijn voor de christen-democratie, voor het functioneren van regering en parlement of voor een andere zaak van algemeen belang. Behalve een politieke heeft dit dagboek ook een persoonlijke kant. Verder staat hij stil bij mensen die hem tot steun zijn geweest in de periode na zijn gedwongen aftreden in 1978.