De wonderbaarlijke omzwervingen van een Marokkaanse Odysseus. 'When I tell a story I don't know where or why it began, how it will continue or when it will end. A story is like the sea, it has no beginning and no end, it is always the same and still it keeps always changing. When the ears want to hear, a voice begins to speak. Today the ears don't want to hear but the eyes want to see. And when the pen forms words the story becomes a rock and rocks never change.' Mohammed Mrabet Manaraf is een anekdotische roman. De po'tische avonturen wisselen van karakter: soms zijn het oosterse sprookjes, soms (bovennatuurlijke) dromen, dan weer allegorie'n en een andere keer realistische verslagen van de gruwelijkheden tijdens de onafhankelijkheidsstrijd van Marokko. En altijd gaat het over de spanning tussen twee culturen die elkaar niet verdragen. De taal van Mrabet is verraderlijk eenvoudig, intuatief en verleidelijk. Met zijn unieke vertelstem trekt hij de lezer zijn verhaal in en weet hij hem te ontroeren en diep in zijn hart te raken. Mohammed Mrabet (1936) groeide op in Tanger. Hij is schilder en verhalenverteller, én analfabeet. Begin jaren zestig ontmoette hij de Amerikaanse auteur Paul Bowles, die onder de indruk was van zijn verhalen en besloot ze te vertalen en publiceren. Inmiddels worden zijn boeken wereldwijd uitgegeven. Met hulp van Simon-Pierre Hamelin, die in Tanger de boekhandel Colonnes runt, verscheen in 2008 zijn roman The Djellaba of a Thousand Colours. Hamelin vertaalt en bewerkt de verhalen van Mrabet.