Kort na de oorlog wordt Maria’s echtgenoot Freek, nadat hij het concentratiekamp heeft overleefd, door een Engelse officier, George, thuis afgeleverd. De door het kampleven uitgemergelde en getraumatiseerde verzetsman lijkt in niets meer op de jonge god waar Maria voor de oorlog haar hart aan had verpand. Maria valt als een blok voor George, en verruilt het leven met haar man en haar drie jonge kinderen voor een nieuw bestaan op de boerderij van George in Wales. Al snel wordt duidelijk dat haar besluit een fatale vergissing is. George blijkt gesloten en weinig communicatief te zijn, en met de drie achtergebleven kinderen kan Maria maar moeizaam en pas na enkele decennia het contact weer herstellen. Nelleke Viëtor beschrijft in een meeslepende stijl de noodlottige, maar onomkeerbare gevolgen van een al te impulsief genomen beslissing in een roman die pijnlijk duidelijk maakt hoe ontwrichtend de uitwerking van gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog kunnen uitpakken.