'Ik had een fijne jeugd', zo begint Adrian, de hoofdpersoon in Maskerade, het verhaal over zijn kindertijd. Meteen daarna weet de lezer dat er niets van klopt. Zijn vader, eigenaar van een patentbureau voor uitvinders, pleegt zelfmoord als de jongen twaalf is. Zijn moeder (die hij vanaf die tijd De Weduwe noemt) trekt zich terug in haar bed. Het huishouden wordt voortaan door een tante geregeerd die niets van de jongen begrijpt. Adrian vertelt hoe hij van zijn twaalfde tot zijn zeventiende opgroeit in een huis dat veel weg heeft van een opslagruimte waar hele en halve uitvindingen, verzwegen gevoelens, verborgen levens en leugens opgestapeld liggen. Zelf draagt hij ook een geheim met zich mee waarvan hij zich langzaamaan bewust wordt. Dat hij zich zowel een jongen als een meisje voelt, ervaart hij pas als een probleem wanneer de buitenwereld vreemd op hem reageert.