Voor Vlaamse katholieke intellectuelen en kunstenaars stond de periode tussen de twee wereldoorlogen in het teken van ordeloosheid en onttovering. In een complexe wordende wereld ervoeren ze het spirituele deficit als steeds groter. Om aan dit tekort te ontsnappen werd kunst het middel bij uitstek. Kunst hielp regelmaat en eenheid te brengen in het leven en deed dienst als dé opstap naar het eeuwige raadsel. Rajesh Heyninckx onderzoekt in Meetzucht en mateloosheid hoe in Vlaamse katholieke kringen oude geloofswaarheden tijdens het interbellum gestalte kregen in nieuwe artistieke vormen. Bovendien laat hij zien hoe moderne romans, gebouwen en schilderijen een traditionele geloofswereld in zich meedroegen.