Als op 29 april 1899 Jan-Baptist Vanweyenberg uit het Vlaamse Vilvoorde getuige is van de geslaagde poging om het wereldsnelheidsrecord van een auto te verbeteren, begrijpt hij direct het belang van de technologische vooruitgang voor de jonge generatie. Neem Lies, zijn oudste dochter, net veertien maar al bijna een volgroeide vrouw, die uitkijkt naar een geschikte man. Of Jan, zijn politiek bewuste zoon, die tienen haalt op school en naar verwachting als eerste Vanweyenberg door zal leren. Ruim honderd jaar later schrijft de achterkleinzoon van Jan-Baptist een boek over het wel en wee van zijn voorgeslacht. Als zijn eigen gezin vervolgens op het punt staat ingrijpend te veranderen, wordt zijn verhaal over de Vanwyenbergs tegelijkertijd een tijdloos portret van de menselijke behoefte aan een eigen plek in de wervelwind van de geschiedenis.