Op woensdag 28 november 2007 overleed om elf uur 's avonds plaatselijke tijd in een kliniek op Curaçao de Antilliaanse schrijver Boeli van Leeuwen op 85-jarige leeftijd. Op 10 oktober werd hem nog op Curaçao, op zijn verjaardag, een 'oeuvregeld' uitgereikt door het Fonds voor de Letteren als waardering voor zijn schrijverschap. Ter gelegenheid daarvan werd op Curaçao een serie lezingen (door Sylvia Dornseiffer, Tommy Wieringa, Aart G. Broek en Franc Knipscheer) georganiseerd, die als hommage aan de auteur zijn gebundeld onder de titel Met liefde behandelen – Van Leeuwens oproep aan de posterijen op de envelop waarin hij na een schrijfpauze van bijna twee decennia in augustus 1984 zijn manuscript Schilden van leem verstuurde. De redactie van de bundel werd enkele dagen voor zijn overlijden afgesloten om hors commerce op 1 januari 2008 te kunnen verschijnen. Op veler verzoek komt op 1 maart 2008 de tweede oplage van het boek ook als handelseditie beschikbaar. Boeli (dr. mr. W.C.J.) van Leeuwen debuteerde in 1959 met de roman De rots der struikeling, waarvoor hij later in Nederland de Vijverbergprijs (de tegenwoordige F. Bordewijkprijs) ontving, samen met de romans Een vreemdeling op aarde (1962) en De eerste Adam (1966) wel 'de trilogie van een displaced person' genoemd. Na zijn rechtenstudie en advocatenpraktijk in Nederland, Spanje en Venezuela bekleedde hij als hoogste ambtenaar de functie van Secretaris van het eilandgebied Curaçao. In 1983 werd hij voor zijn literaire werk bekroond met de Cola Debrotprijs, de belangrijkste Antilliaanse culturele onderscheiding. Na zijn pensionering dat jaar werkte hij als pro-Deo-advocaat in de armenwijken die hij 'schaduwzijde van the neat Dutch treat in the Caribbean' noemde. Ook wijdde hij zich opnieuw aan het schrijven, wat onder mee resulteerde in de romans Schilden van leem (1985), Het teken van Jona (1988) en zijn befaamde columnverzameling Geniale anarchie (1990) waarmee hij een nieuwe lezersgeneratie aan zich wist te binden.