De jongeren Rooie Willem, T en Kitty zijn ieder op eigen wijze betrokken bij de aanval op de Telegraaf en de Bouwvakkersopstand, die op 14 juni 1966 begon. Willem vecht, Kitty wordt verkracht door een marechaussee en T krijgt nietsvermoedend een klap op zijn hoofd. T ontmoet hier Willem en zijn Rode Jeugd, maar pas in 1969 treffen ze elkaar weer bij de Maagdenhuisbezetting. Kitty ontmoet hij in 1970. Zij gaat dan met Rooie Willem, een paar maanden later gaat ze met T. Vele jaren later, in een tijd van nieuw terrorisme, kijkt Kitty - inmiddels dakloos en verslaafd - terug op hun revolutionaire jaren. In plaats van lid van het internationale rode leger, zoals ze spottend zegt, is ze nu lid van het leger der hopelozen. Maar ze blijft lachen. Criticus Paul van Leeuwenkamp: 'Mijn liefde is scharlakenrood is een interessante en pakkende roman (...) De compositie sluit aan bij de literatuuropvatting van de schrijver, in de traditie van Louis Paul Boon, aan wie hij meerdere publicaties wijdde, en die hij ook toepaste bij zijn eerste, succesvolle roman.' Meurs A.M. (Veldhoven 1944) woont sinds 1968 in Amsterdam. Na zijn debuut Aan de Lange Weg (2004) publiceerde hij in 2006 het theaterboek Spelen. Zoals typerend is voor deze auteur ontstond ook dit boek geleidelijk in zijn literair kladschrift HetWerk. Mijn liefde is scharlakenrood is de tweede roman van Meurs A.M. www.meursam.nl