Een aantal jaren geleden is zij begonnen met de verwerking van haar traumatische jeugd, die ze vanaf haar achttiende jaar met stukjes en beetjes weer kan herinneren. In deze periode is ze begonnen met het schrijven van gedichten om haar gevoelens in woorden om te zetten. Niet alleen als uitlaatklep voor haarzelf, maar ook om aan anderen haar gevoelens duidelijk te kunnen maken. Naarmate het verwerkingsproces vorderde, groeide ook haar behoefte om de wereld deelgenoot te maken van wat eens het grote geheim was. Langzaam en met veel pijn en moeite is ze gegroeid van incestslachtoffer naar incestoverlever. Deze groei heeft zich met behulp van vele uren therapie doorgezet, waardoor ze op dit moment in de overgangsfase zit van incestoverlever naar Sabine, die vroeger incest heeft meegemaakt. Ze is op de goede weg!