Rodion Romanovitsj Raskolnikov, een eigenzinnige student, vermoordt een oude woekeraarster om aan geld te komen. Hij denkt boven iedere wet en moraal verheven te zijn en beschouwt zijn moord als het begin van een nieuw en beter leven. In de donkere straten van het Sint-Petersburg van de negentiende eeuw volgen we hem op zijn zoektocht langs duivelse logica, vertwijfeling en wanhoop, tot hij, volledig verteerd door schuldgevoelens, zijn misdaden bekent. Niet een übermensch is hij, maar ‘een luis als alle anderen’, en hij aanvaardt zijn straf dan ook in dankbaarheid. ‘Misdaad en straf van Dostojevski beïnvloedt duurzaam je waarnemingvermogen: je ziet voortaan overal mensen die uit schuldgevoel hun kop in de strop steken.’ Herman Franke