Sommige mensen gaan bijna terloops vreemd. Ze waren even vergeten dat ze al iemand hadden. Het hoeft niet eens te betekenen dat ze niet meer van hun eigen geliefde houden. Ze denken dat een goed huwelijk niet kapot kan. Maar zo is het niet. Álles kan kapot. Betekent overspel altijd een duurzame ontwrichting van een relatie of kan het geliefden dichter bij elkaar brengen, zoals een felle ruzie soms verlichting brengt? Zijn we door de natuur ontworpen voor de monogamie of zijn mannen nu eenmaal jagers en vrouwen niet te vertrouwen?