In Naar Artis gaat over een onbereikbare liefde en een onbereikbaar politiek ideaal. De ik-figuur, een student journalistiek, kan de eigenzinnige Michelle niet uit zijn hoofd zetten en zijn vriend Wouter, student Latijns-Amerikakunde, blijft trouw aan zijn radicaal-linkse opvattingen, ondanks tegenslagen. De vrienden verliezen elkaar een tijd lang uit het oog. Als journalist van Nieuwsweek komt de ik-figuur Wouter vijf jaar na hun studietijd echter opnieuw tegen, nu in de krakersscene. Daar is men bezig een demonstratie voor te bereiden tegen Franse kernproeven in de Grote Oceaan, een gelegenheid voor hem om Michelle weer te ontmoeten. Een villawijk in Wassenaar, De Berlijnse Muur, een studentenkamp in een bos bij Driehoven, de Tsjechische hoofdstad Praag ná de ineenstorting van de Sovjet-Unie, en links-activistisch Utrecht in de jaren negentig vormen het decor van dit verhaal, dat te lezen is als een zoektocht naar zuivere motieven, gevoelens, meningen en uiteindelijk naar onafhankelijkheid, niet zozeer van personen, alswel van de dwang om iets te moeten vinden.