Op 14 juni 2008 overleed Kees Fens. In zijn nalatenschap bevond zich een serie portretten van mensen die hij bewonderde, die hem gevormd en diepgaand beïnvloed hebben. Hij wilde daaruit ooit een boek samenstellen. De serie (helaas onvoltooid gebleven) verschijnt nu, na zijn dood, als een eerbetoon aan hem en aan hen die hem dierbaar waren. De ultrakorte biografieën die hij maakte van zijn vader en moeder - zeer ontroerende stukken -, van zijn eerste onderwijzers en zijn collega's tonen Kees Fens als de zachte man die hij was. Zijn vermogen tot bewondering, zijn gave van het woord, zijn bescheidenheid, zijn twijfelende natuur: Nabij is ervan doortrokken. In Nabij tekent Fens zichzelf door middel van portretten van anderen ten voeten uit. Anthony Mertens schreef een even liefdevol als ontroerend nawoord. Nabij is een bescheiden monument voor de laatste der grote bewonderaars. Kees Fens (1929-2008) was leraar, hoogleraar, criticus en essayist. Hij ontving vele prijzen, waaronder de P.C. Hooftprijs voor beschouwend proza.