In menig opzicht is het gevoel van liefde vergelijkbaar met liefdesverdriet: voor wie het meemaakt staat alles even stil, al het wereldleed staat even op een ander plan. Het grote gevoel heerst. Toch is er geen groter verschil denkbaar dan tussen liefde en liefdesverdriet. Liefdesverdriet: hoofd vol vragen, wanhopige nachten, eenzame dagen. Wie bevangen wordt door liefdesverdriet is even alleen op de wereld met zichzelf, met het gevoel dat er niemand is om het voor te doen of voor te laten. Wie anders dan dichters kunnen dit gevoel het best omschrijven? Wie anders dan dichters kunnen beter verwoorden hoe de ziel zich in ongrijpbare bochten wringt? In Niemand om het voor te doen of voor te laten zijn de beste Nederlandstalige liefdesverdrietgedichten gebundeld.