New York, New York: de torenhoge wolkenkrabbers en de lagere huizenblokken van Manhattan domineren de horizon. Dat was niet altijd zo. Er was een tijd dat hier beren en wolven waren, niet prachtig gestileerd in een hip logo, maar hongerige beesten van vlees en bloed. In de zeventiende eeuw begon de emigratie vanuit Europa naar Amerika. De eerste stop voor veel Europeanen was Manhattan, een eiland met de functie van een pier in de oceaan. Alleen op het uiterste puntje leefden mensen: een bonte verzameling Noren, Duitsres, Italianen, Afrikanen, Bohemen, mohikanen en leden van andere indiaanse volken, maar ook een grote groep afkomstig uit de Lage Landen. Al deze mensen vonden een manier om samen te leven op de grens tussen chaos en orde, tussen vrijheid en verdrukking. Het waren piraten, smokkelaars, handelaren, hoeren en boeren. De Amerikaanse geschiedenis is geschreven door de Engelsen, in hun verhalen is er bijzonder weinig ruimte voor de grote rol die de Lage Landen hebben gespeeld. In Nieuw-Amsterdam, eiland in het hart van de wereld, wordt deze rol in een helder daglicht geplaatst. Russel Shorto toont aan hoe groot de invloed van die eerste jaren 'Nieuw-Amsterdam' waren voor het huidige New York. Ten goede en ten kwade.