Vier mannen trekken te paard door het verwoeste Zuid-Afrikaanse landschap. Onder hen de geoloog Reitz Steyn en de bioloog Ben Maritz, die zich ontfermen over de jonge Abraham. De jongen is totaal de weg kwijt nadat hij zijn broer in een veldslag heeft verloren. Het is hun bedoeling om Abraham terug te brengen naar zijn moeder. In een opvangkamp voor gewonde soldaten krijgen ze te maken met lotgenoten, mannen die op een of andere manier een verlies met zich meedragen. Het verdriet en de lichamelijke verwondingen herinneren iedere dag aan de hel. In het kamp houden Ben en Reitz zichzelf in het aangezicht van de dood overeind door de natuur nauwgezet in kaart te brengen en in hun dagboeken te noteren. Planten, dieren, stenen: niets ontsnapt aan hun aandacht. Die kennis roept een andere wereld op, een vredelievende wereld zonder schuld. 's Nachts vormen de namen van insecten en planten een buffer tegen de angst. Wanneer er opnieuw gevechten uitbreken,worden de gewonde Ben en Reitz door een paar vrouwen meegenomen en verzorgd. Er komt weer verleiding en liefde in hun leven. Het is vooral de mooie Niggie met haar lichte huid en rode haar die het leven nieuwe kracht inblaast. Zij is zowel droom als werkelijkheid.Maar het verlangen blijft. Niggie is een verhaal over de kortstondigheid van het menselijk geluk en de fysieke en geestelijke verwondingen die oorlog achterlaat. Een prachtige, evocatieve roman over weerloosheid, de liefde voor het detail en onze pogingen om onder alle omstandigheden het hoofd hoog te houden.