No satisfaction is een persoonlijk verhaal over een tijd waarin oude waarden verdwenen en de lagere klasse toegang kreeg tot hét symbool van de oude elite, het gymnasium. Het is begin jaren zestig. Schoorvoetend bestijgt een groep leerlingen, geboren tijdens de babyboom, de deftige trappen van het Stedelijk Gymnasium in Tiel. Als dochter van een loonwerker, zoon van een kroegbaas – de auteur – of kind van een arbeider in de jamfabriek van Flipjes Tiel zitten ze aanvankelijk wat onwennig in de klas. Ze zijn niet afkomstig uit de traditionele kweekvijver van de school, de notabelen van de stad en omstreken. Buiten woeden de jaren zestig met popmuziek, spijkerbroek en weelderige haardos. Binnen houdt een geharnaste, conservatieve rector met ijzeren hand succesvol de nieuwe tijd buiten de deur. Het klassieke bolwerk lijkt ongeschonden het roerige decennium te overleven. Of toch niet? Van Esterik schetst een kleurrijk panorama van een provinciestad en een school tijdens de naoorlogse wederopbouw. Tucht en spaarzaamheid brengen welvaart. De babyboomers uit de eenvoudige gezinnen leren met mes en vork eten. Aan het einde van de jaren zestig is alles anders. Chris van Esterik schreef onder meer boeken over de Nieuw-Guineakwestie. Met zijn laatste boek, Een jongen uit het dorp, over zijn jeugd in Ingen, won hij de Eurekaprijs van nwo.