Binnen de huid kan worden beschouwd als een uitdieping van Bij nader inzien. Portretteerde Voskuil in zijn debuutroman een groep vrienden, hiervan zijn in Binnen de huid behalve Maarten en Nicolien Koning op enkele passages na eigenlijk alleen nog de welbespraakte Paul Dehoes en zijn vrouw Rosalie overgebleven. Dit is niet voor niets want in de loop der tijd zijn tussen beide paren emotionele spanningen ontstaan en deze komen in Binnen de huid aan de oppervlakte. Wat Binnen de huid vergeleken met Bij nader inzien en Het Bureau zo bijzonder maakt, is dat deze roman als enige geschreven is in de ik-vorm. Hierdoor wordt de lezer als nooit tevoren het gedachtenleven van Maarten Koning binnengetrokken. De roman toont één groot gevecht tussen zijn emoties en zijn ratio, en in dat gevecht 'binnen de huid' raakt Koning het spoor zelfs af en toe bijster. De lezer zal Binnen de huid ervaren als een roman zoals er in de literatuur nog niet eerder is geschreven. Het is een intieme, genadeloos eerlijke en pijnlijke registratie van een schrijver die alleen door nauwkeurige verslaglegging kon hopen uit de put te kunnen klimmen waarin hij terechtgekomen was. Door Binnen de huid zullen alle bewonderaars van Bij nader inzien en Het Bureau zich genoodzaakt zien deze romans opnieuw te beschouwen.