Oer is de rode ijzerhoudende grondlaag die zichtbaar wordt met het bovenkomen van water uit een spreng of bron. Het is als het bloeden van de aarde. Bovendien geeft oer als voorvoegsel van samenstellingen als oerbos, oermens en oertaal een beginpunt aan. Als de dichter weer terugkeert naar het gebied waar ze opgroeide, komt het oergevoel met Sonsbeek en omgeving weer boven. In Jekels gedichten ontstaat een zoektocht naar identiteit, naar de emoties in het landschap, naar het bronwater dat de gevoelens weer laat stromen. Zo ontstaat het portret van een vrouw, misschien wel van de vrouw als mythe. Petra Else Jekel (Arnhem, 1980) was jarenlang actief in de poëziewereld van Groningen. Zo was zij ondermeer, samen met Daniël Dee, de eerste huisdichter van de Rijksuniversiteit Groningen. Sinds een jaar heeft ze haar eigen oerbron weer opgezocht: Park Sonsbeek bij Arnhem. Haar gedichten staan in vele bloemlezingen, nu is ze klaar voor haar officiële debuut.