Is het woord een breekijzer dat deuren van paleizen ontwricht en vensters op nieuwe werkelijkheden opent? Of kunnen gedichten, redevoeringen, filosofische beschouwingen en romans alleen inbreken in de taal zelf, met slechts een marginaal effect op de wereld om ons heen? Kan taal de wereld veranderen? Wie de wereld wil doorgronden, moet de traditie kennen. Meer dan ooit is het van belang de grote schrijvers uit het verleden te blijven lezen, van Homerus en Aristoteles tot Pavese; om te begrijpen hoe machthebbers erin slagen complete naties naar hun hand te zetten, moet men degelijk opgeleid zijn. Vandaar dat dit boek eindigt met een tirade tegen de afbraak van het Nederlands onderwijs. Piet Gerbrandy (1958) is classicus, dichter, essayist en poëziecriticus bij de Volkskrant. Voor zijn gehele oeuvre is Gerbrandy in 2005 de Frans Kellendonkprijs toegekend. 'Het inbraakgereedschap van Gerbrandy, en dat is zijntaal, is in zijn directheid en afwezigheid van verfijning zeer doelmatig. Hij breekt veel voor ons open – maalt krenten weer tot kiezels – en dat is in het heersende zachte krachtenveld van veel huidige literatuur een verademing.' de Volkskrant 'Gerbrandy verzet zich tegen de afbraak van alles wat mooi en goed is. Gelukkig heeft hij ook een oplossing. Nu maar hopen dat velen zijn betoog zullen lezen en ter harte nemen.' Leeuwarder Courant