Op 1 augustus 1781 schrijft Wolfgang Amadeus Mozart deze zinnen in een brief aan zijn vader - het is de eerste vermelding van zijn nieuwe opera Die Entführung aus dem Serail, die hij op verzoek van tekstdichter Gottlieb Stephanie voor het Weense hof zou schrijven. Maar in zijn enthousiasme voor dit nieuwe project verschrijft Mozart zich. Hij verandert Entführung - ontvoering - abusievelijk in Verführung - verleiding. Het is een teken aan de wand. Onbewust blijkt hij het hoofdthema van zijn voorgenomen project onder woorden te hebben gebracht. Verleiding zal het centrale gegeven worden in zijn versie van de Oriëntaalse ontvoeringsopera, die vooral in de achttiende eeuw een enorme bloei kende. De in de Oriënt gesitueerde ontvoeringsopera kende in Mozarts tijd al een lange traditie. In de zeventiende eeuw dook het genre op in Italië en Frankrijk. Daarvoor waren er in de literatuur al talloze prinsessen naar het Oosten ontvoerd en in de harem van een pasja of sultan terechtgekomen, om vervolgens door een westerse minnaar te worden bevrijd. Maar vooraleer dat gebeurde, had de prinses met een bezwaard hart afscheid moeten nemen van haar Oriëntaalse ontvoerder. Telkens weer bleek het verleidelijke Oosten een grote aantrekkingskracht te bezitten.