Bepakt met cadeautjes van haar Iraans-Duitse vrienden voor hun families reist Bruni Prasske vol spanning naar Iran. In het post-Khomeiny-Iran getuigt nog veel van een verleden als in 'Duizend-en-één-nacht': de schitterende moskeeën, het mysterieuze Isfahan, de intrigerende windtorens en overal de prachtige en woeste natuur. Het is weliswaar vreemd om als vrije westerse vrouw je haren en je lichaam onder lagen stof te verbergen, maar ook toeristen ontkomen niet aan de strenge kledingvoorschriften. Bruni Prasske beleeft in Iran tal van avonturen - ook van romantische aard. Algauw blijkt de granaatappel die ze er zo graag eet een goede metafoor te zijn voor dit land: de buitenkant oogt hard en weinig toegankelijk, maar van binnen is de vrucht een onverwacht zoete en sensuele verrassing. Zo blijken thuis achter de chadors modieus geklede en zwaar opgemaakte vrouwen schuil te gaan en is de Iraanse keuken een culinaire openbaring. Ook de hartelijkheid waarmee Prasske overal bejegend wordt is ontroerend. 'Onversluierd' is een reisverhaal dat appelleert aan alle zintuigen en dat leest als een roman. Bruni Prasske verstaat de kunst de zo speciale sfeer en de complexiteit van het Midden-Oosten in woorden te vatten. Zij laat haar gevoelens spreken: haar oprechte verbazing, haar bewondering, maar evengoed haar ergernis. Voor mij was het boek als een terugkeer in het land waar ik zo van hield. - Corine Naranji, schrijfster van 'Bittere thee'